بعد از هر عطسه انسان چند روزی حتما زنده می ماند .
در رختخواب بودم و از بلاهت و بی سر انجامی زندگی ملول و نا امید تر از حد تصور .
و مانند خیلی از شبهای این سالیان آرزوی مرگ کردم !
که شاید راه خلاصی باشد بر این همه پوچی
و افکاری که هر روزه مثل موریانه چارچوبه مغزم را می بلعد .
ناگاه سه عطسه پشت به پشت مرا در نوردید .
بیاد جمله بالا افتادم و خنده ام گرفت .
باید دعا نویس شوم من که تا این حد مستجاب الدعوه هستم !!!