خبری ازم نیست فکر نکنید بلایی سرم آمده .
از هتلی که من توش اقامت دارم نمی شه به اینترنت وصل شد ؛ لپ تاپ را باید یا خودم بیارم کارگاه .
هر وقت میارم اونروز از آسمان هم کار می رسه و وقت نمی شه وصل شم .
تو ده روز یک روز هم که وصل بشم حال نوشتن ندارم یک چرخی تو وبلاگ دوستان می زنم .
همه این صغری کبری ها را چیدم که بگم هستم
زندم
و به یادتونم و وبلاگاتون را می خونم .
زودیم باز می نویسم ...
قطع 8 هزار درخت جنگل لویزان طی 2 روز
حتما بخوانید
http://irantourism.blogsky.com/
سلام ..
امیدوارم همیشه سلامت و موفق باشید ...
در پناه حق
نظر من اینه که شما یه یه ساعتی برین پیاده روی بعد بیایین در موردش بنویسین...
من بعد از مدتی دوباره به وبلاگ شما سر می زنم..........امیدوارم ۱۰۰ سال زنده باشید
خدا یارتان
خوبه که هنوز زنده ای
همه زنده ایم اما چگونه ؟؟ خوب یا بد ؟ و گاهی واقعا خدا را شکر که زنده ایم و گاهی نفرین به این زندگی .