تا کنون نه مردابی دیده ام نه دریایی

اما علفهای مرداب را خوب میشناسم و با آنچه موج دریا نام دارد آشنا هستم

تا کنون خدا را روبرو ندیدهام و به آسمان پا نگذاشته ام

اما چنان از وجود خدایی در آسمانها مطمءنم که گویی نقشهی آسمان را

با دو چشم خود دیده ام.........

از ما گذشت باید به ابر بیاموزیم تا از عطش گیاه نمیرد

باید به قفل ها بسپاریم با بوسه ای گشوده شوند بی رخصت کلید

در یک زمان در یک مکان با مرگ میعاد خواهم داشت

کاش آن زمان اینجا و آن مکان اکنون بود..........

شادزی........

این روز ها اینگونه ام.ببین

دستم چه کند پیش میرود.انگار هر شعر باکرا هی را سروده ام

پایم چه خسته می کشدم

گویی کت بسته از خم هر راه رفته ام تا زیر هر کجا

ای دوست!

این روزها با هر که دوست می شوم احساس میکنم :

آنقدر دوست بوده ایم که دیگر وقت خیانت است.........


شادزی.....

امشب هم تنها

تنهایی هم بیخیال ما نمیشه

واسه تنهایی خودم دلم میسوزه.....

ولی خداییش قشنگه دوسش دارم .خصوصاَ شبها..........


شادزی تنها......

رفتم راستهی پرنده فروشها و پرنده ای خریدم برای تو یار!

رفتم راستهی گل فروشها و گلهایی خریدم برای تو یار!!

رفتم راستهی آهنگرها و زنجیرهایی خریدم .زنجیرهای سنگینی برای تو یار!!!

بعد رفتم راستهی برده فروشها و دنبال تو گشتم اما نیافتم ای یار!!!!!


شادزی.......

ساعت هاست خروسان مرا به بیداری می خوانند ؛ ولی من هنوز در خوابم .

 

ساعت هاست پروانه های بهاری من را به سوی نور فرا می خوانند ؛ ولی من هنوز در خوابم .

 

ساعت هاست کوههای سپید از من استواری می طلبند ؛ ولی من هنوز درخوابم .

 

ساعت هاست درختان از من سبزی من طلبند ؛ ولی من هنوز درخوابم .

 

من خود را در حصار خواب گرفتار کرده ام تا شاید در خواب؛  تو را ببینم .

 

اگر بدانم به  خوابم  هم  نخواهی آمد .

 

آنگاه من بیدار ترین مرد این کره خاکی خواهم بود .

 

برای شمارش لحظه ها

                                  برای یاد؛ داشت غم ها

                                                                  برای رسیدن به آرزوها 

 

 

بخت از دهان یار نشانم نمی دهد                        دولت خبر ز راز نهانم نمی دهد

از بهر بوسه زلبش جان همی دهم                      اینم همی ستاند و آنم  نمی دهد

مردم زانتظار و در این پرده راه نیست               یا هست و پرده دار نشانم نمی دهد

زافش کشید با صبا چرخ سفله بین                      کانجا مجال باد وزانم نمی دهد

گفتم روم بخواب و ببینم جمال یار                     حافظ ز آه و ناله امانم نمی دهد

 

 

این شعر زیبا را با صدای شهرام ناظری می توانید در آخرین کارش به نام غم زیبا

بشنوید . یه حال و هوای دیگه داره .  

وقتی مردی را میبینی که به زندان میرود با خود بگو:

شاید از زندانی تنگتر می گریزد.

و و قتی میبینی مردی مست شده با خود بگو :

شاید از چیزی زشتتر از مستی میگریزد..................


شادزی..........