اینجا مال خودم . می خواهم فریاد کنم .
اگه آینده برامون مالکیتی باقی بزاره .

سال ۱۳۸۲ است کدوم احمقی می گفت سال درخشانی است . 
۱۳۸۲ تا بازدید کننده دارم .
زندگی را فله می فروشم خریداری جز عزرائیل نبود .

چرا همیشه ناگهان همه چی خراب می شه و زیر آوار می مونیم .
اینقدر این آوار سنگینه . که قدرت دادو فریاد هم نگذاشته .

من دارم زار می زنم من دارم ناله می کنم من دیوونه منی که همنیشین مرگم 
منی که فکر می کردم مرگ را خوردم و هستشو تف کردم . 

من که ارزشی ندارم ولی خدا بهشون صبر بده . 

من امشب دلی را شکستم .
می دونید کبیره ترین گناه برای یک دیوونه . دل شکستنه .
ولی امشب فرو ریخته بودم و خودم نبودم .  دلم شکسته .  

آه کاش گریه کردن بلد بودم.