دیشب با این که کمی باون آمد . رفتم وکمی زیرش نفس کشیدم .
ولی امروز از دانشگاه تا خانه را هر چه سریع تر زیر بارون راندم .
ولی باز هم به موقع به دوستم نرسدم تا او را از نگرانی و پریشانی برهانم .
خانه نشستم پشت کامپیوتر و باز بارون گرفت ولی من لج کرده بودم که امروز زیر بارون قدم نزنم .
دلم برای دوستم شور می زد .
بارون که بند آمد از خانه زدم بیرون تا با بوی برگهای بارون خورده فکر کنم و باز فکر .و باز رکوئیم گوش کردم و قدم زدم .
ولی بارون از من زرنگ تر بود و دوباره شروع به بارش کرد .
و تا مدتی زیر بارون هم را رفتم.
مثل راه رفتن یک مرده مرده .
و نگاه مردم که از کنارم رد می شدند و گفتند دیوانه را ببین !
با ریزش بارون رو سرم و خیس کردن موهام ؛
 غم و غصه ها تا مدتی رفتند مرخصی .