چه چیز بهتر از نوشتن در تاریکی شب و در این سرمای خیابان ؛ حال که معنی اصلی تاریکی و تیرگی را فهمیده ام .
امشب هم شبی است مانند شبهای دیگر ولی می گویند: امشب خاص است .

مخصوصیت معنی ؛ فرای بودن و فهمیدن و فهماندن و فارغ از تکاپوهای روزمره و نیاز های شبانه .
متفاوت از برای ساختن و مانند تمام دستورات : تسلیم بودن .
وای ! تسلیم بودن از برای عشق چه لذتی دارد .
دوست داشتن از روی اینکه می توان نوشت و خواست و پرداخت .
وقتی محو یک عنصر بزرگ شوی بعد اراده را از دست می دهی و مطیع خواهی شد .  
و آنگاه جوانه های عشق شکوفه می کنند .

امشب هم از برای یاد کردنت است با هزار نام که هر کدام برای بر پایی عشقی عظیم کافی است و حال تو دارای هزاران نامی و این نامها تنها اسمییت نیستند بلکه تو ؛ آنهایی
یک کامل از همه چیز برای دوست داشتن .
و عشق تو را داشتن حس خوبی را دارد .
امشب تو را به هزارنام خواهم خواند و کتاب را بر سر نهاده و ....

ولی دیشب او گریه کرد تو تنها کسی بودی که اشکهایش را دیدی .
عشقم به تو را کتمان نتوان کرد . ولی جواب سوال و مشکلش را می خواهم .
 دوست داشتن را تو پیشه ام قرار دادی و کمک لازمی هر علاقه ایست .
دیشب ناتوان بودم و تهی و تنها حسرتی مانند از بی ظرفییتی انسان و اشکهایش آمد .
و می دانی چشیدن درد یک دوست ؛ چه سخت است پس امشب به من بگو چه باید بکنم .
برای اثبات وجودت به عالمیان .
هم من و هم او بودنت را ملموس تر از خودمان درک کرده ایم .
پس این روز ها چرا آشفتگی باید مهمانش باشد .
به ظرفییت می سنجی یا به شرایط این آزمون سخت را ؟
می دانی که دوست داشتن من قطره است و بعد دریا و حد واسطی ندارد .
و وقتی دریا شد دنیایم دوست می شود .
و این روزها هیچ کدام به خانه ای نرسیده و به سنگی ایمن تکیه نکرده اند .
 و تو بهتر از هر کس معنی دوست داشتن های من را می دانی .
پس جواب سوالم و راه حل مشکلش را بده ...
چون او دیشب گریه کرد .
                                                                               نیمه شب ۲۱ رمضان